اوردنچر همان دندان مصنوعی بر پایه ایمپلنت دندان است. از دست دادن دندان مخصوصا در سنین بالا بسیار رایج است. اگر به دنبال روش مناسبی برای جایگزین کردن دندانهای از دست رفته خود هستید، چندین گزینه برای شما وجود دارد که اوردنچر یکی از این گزینه‌ها است. اوردنچر به عنوان نوع خاصی از ایمپلنت دندان مزایای منحصر به فردی را برای بیمارانی که می‌خواهند تعداد بیشتری دندان را جایگزین کنند فراهم می‌کند.
اوردنچر ایمپلنت چیست؟
اگر از دندان مصنوعی استفاده کردید، می‌دانید که این پروتزها مشکلاتی را زمان خوردن غذا یا صحبت کردن ایجاد می‌کنند. احتمال لیز خوردن آن هنگام صحبت یا لق شدن موقع عطسه و سرفه وجود دارد. اوردنچر ایمپلنت برای افرادی که همه دندانهای خود را از دست داده‌اند، این مشکلات را برطرف می‌کند.
اوردنچر در واقع همان پروتز دندان مصنوعی است؛ اما با استفاده از ایمپلنت دندان حمایت می‌شود و یکی از بهترین روش ترمیم دندان است. در نتیجه در جای خود ثابت مانده و دیگر هنگام صحبت یا خنده تکان نمی‌خورد. در این روش از بریج کامل دندان استفاده شده و تعداد کمی ایمپلنت نیاز است. به همین دلیل هزینه، زمان و آسیب‌های بعد از جراحی کمتر می‌شود.
مهمترین نکته در مورد اوردنچر ایمپلنت این است که پروتزهای تحت حمایت ایمپلنت مزایای ایمپلنت‌های دندانی و پروتزهای متحرک را با هم دارد.
انواع اوردنچر
اوردنچر انواع مختلفی دارد که بر اساس شرایط بیمار و تصمیم متخصص لابراتور دندانسازی انتخاب می شود.
دندان مصنوعی کامل سنتی
تا مدت ها قبل رایج ترین راه ترمیم دندان های از دست رفته، پروتزهای متحرک یا دندان های مصنوعی کامل بود که نوعی اوردنچر محسوب می شوند. اما این پروتز ها اگرچه هنوز هم برای برخی از افراد راه حل خوبی هستند؛ اما دارای مشکلاتی نیز هستند مانند جابه جایی و لغزش در هنگام صحبت کردن و غذا خوردن.
پروتزهای پارشیال (پارسیل)
اگر چندین دندان را از دست داده اید؛ ممکن است کاندیدای مناسبی برای پروتز پارسیل باشید. در این روش دندان های مصنوعی به خوبی بین دندان های باقی مانده شما قرار می گیرند. این پروتزها برای ثابت ماندن به گیره های فلزی متکی هستند. پروتزهای پارسیل یا جزئی به دلیل متحرک بودن را می توان به راحتی برداشت و تمیز کرد.
اوردنچر تحت ایمپلنت یا اوردنچر ثابت
یکی دیگر از گزینه های جایگزینی دندان های از دست رفته، استفاده از اوردنچر با پشتیبانی با پایه ایمپلنت است. این پروتز که گاهی اوقات به عنوان دندان اوردنچر نیز شناخته می شود، توسط ایمپلنت های دندانی پشتیبانی می شود. این نوع از اوردنچر ها راحت تر از پروتزهای متحرک معمولی هستند؛ زیرا از ثبات وراحتی بیشتری برخوردار هستند.
تجربه نشان داده است؛ در بیمارانی که تعداد زیادی از دندان های خود را به دلیل مسائل مختلف از دست داده اند؛ از بهترین روش درمان استفاده از اوردنچر ثابت است که نتیجه بهتر با طول عمر بیشتری را خواهد داشت.
اوردنچر بر پایه لثه
منظور از اوردنچر بر پایه لثه به نوعی از این روش گفته می شود که در آن از پایه ایمپلنت استفاده نمی شود بلکه پروتز های کامل دندانی مستقیما بر روی لثه قرار داده می شوند و واسطه ای بین آنها وجود نخواهد داشت. این روش بیشترین شباهت را به دندان مصنوعی های قدیمی دارد با این تفاوت که در این روش پروتز های دندانی ثابت هستند و امکان خارج کردن آنها از دهان وجود ندارد.
اوردنچر میله ای
اوردنچر میله ای یا ایمپلنت میله ای یکی از اجزای اصلی سیستم ایمپلنت دندانی است که با استفاده از پایه های تیتانیومی ایمپلنت در استخوان فک یا فکین قرار می گیرند؛ بدین شکل که تعداد 2 الی 6 پایه بر حسب نیاز در انتهای فک بیمار نصب می شود و سپس پایه های موجود در انتهای فک با استفاده از میله نازکی به هم متصل می گردند و سپس دندان مصنوعی بر روی آن قرار می گیرد.
هدف اصلی اوردنچر میله ای، ایجاد پایه ای محکم برای نصب پروتز دندانی است. اوردنچر میله ای باعث ایجاد یک پایه استوار برای پروتز دندانی می شود و به بیماران کمک می کند تا دندان های مصنوعی خود را به شکل ثابت و استحکام بیشتری در دهان حفظ کنند.
مزایای اوردنچر
مهمترین مزایای آن حذف مشکلاتی است که در دست دندان های طبیعی وجود دارد. یکی از این مشکلات ساییده شدن لثه هاست. چرا که دندان های مصنوعی به صورت کامل روی لثه قرار می گیرند و فشار ناشی از جویدن غذا به لثه منتقل می شود. بعد از مدتی لثه ساییده شده و دندان دچار لقی می گردد. اما در مورد اوردنچر به خاطر حضور پایه های ایمپلنتی فشار به لثه وارد نمی شود و این مشکل بر طرف می گردد.
افرادی که از دندان مصنوعی استفاده می کنند بعد از مدتی با مشکلاتی مانند چروک شدن یا جمع شدن فک مواجه می گردند که این مورد بر روی ساختار صورت نیز تاثیر می گذارد و چهره فرد تغییر می کند. اما در مورد اوردنچر این مشکل وجود نخواهد داشت و زیبایی و جوانی صورت حفظ می گردد.
غذا خوردن با دندانهای مصنوعی گاهی مشکلاتی را برای فرد بوجود می آورد از جمله رفتن غذا زیر دندان، تکان خوردن دندان ها، لقی های نابهنگام و … اما زمانی که از اوردنچر استفاده کنید، این مشکلات بر طرف می گردد و با احساس خوشایندی می توانید به خوردن و آشامیدن بپردازید.
طول عمر بالا، کیفیت مناسب و همچنین هزینه کمتر نسبت به ایمپلنت تکی از دیگر مزایای این روش درمانی می باشد.
معایب
معایب این روش بیشتر مربوط به ترمیم و نگهداری آن می شود. چرا که از نظر استفاده و کارکرد مشکلی را برای فرد بوجود نمی آورد اما در بازه های کوتاه مدت ۶ ماهه تا یک ساله برای انجام ترمیم نیاز به حضور در دندانپزشکی وجود دارد. در این دوره های ترمیمی، معاینه کاملی نسبت به شرایط اوردنچر انجام می شود و در صورت بروز مشکل، دندانپزشک آن را برطرف می نماید.
عدم توجه به نگهداری درست در زمینه دندان مصنوعی مشکل دیگری است که افراد با آن روبرو می شوند. این مشکل بخاطر عدم توجه به اینگونه دندان ها به اندازه دندان های طبیعی است. نباید به دندان ها فشار زیادی وارد کرد و همچنین در زمینه نظافت و مراقبت از آنها باید دقت زیادی داشت.